Μονώσεις - Κωνσταντινίδης Κατασκευαστική

Πατητή τσιμεντοκονία ή για να είμαστε ακριβείς εμφανής διακοσμητική τσιμεντοκονία. Αποτελεί μια τεχνοτροπία που στην Ελλάδα υπάρχει εδώ και πολλά έτη. Εφαρμόζεται στα νησιά μας εδώ και πολλές δεκαετίες, καθώς και στα πατητήρια της Πελοποννήσου. Η διαφοροποίηση είναι πως τότε, η διαδιακασία παρασκευής της από τον τεχνίτη ήταν τελείως διαφορετική από ότι στις μέρες μας. Γινόταν με "κέρασμα" του κονιάματος με τσιμέντο και επαναφορά του μάστορα στην επιφάνεια εφαρμογής για τη δημιουργία των νερών και των διχρωμιών. Αυτή η τεχνοτροπία έβρισκε πεδία εφαρμογής κυρίως σε εξωτερικές και εσωτερικές σκάλες, σε πατώματα και σε στέρνες.

Με το πέρασμα των ετών και ενώ αυτή η τάση έτεινε να εξαληφθεί, επανήλθε δριμύτερη στο προσκήνιο βρίσκοντας χώρο στην ανάγκη της αγοράς για την δημιουργία ενιαίων επιφανειών. Την ανάγκη για απόδοση υψηλής αισθητικής επιφανειών πιο βιομηχανοποιημένης, λιτής και απλής εμφάνισης. Και τέλος την ανάγκη για επιστροφή σε πιο φιλικούς χώρους προς τον άνθρωπο και προς το περιβάλλον. Προς το περιβάλλον, μιας και οι περισσότερες εμφανείς τσιμεντοκονίες που αυτή την στιγμή υπάρχουν στην αγορά αποτελούν φυσικά προϊόντα (είτε μονολοθικά, είτε βιοκλιματικά κτλ) απαλλαγμένα από διαλύτες καθώς και άλλες επιβλαβείς πτητικές ουσίες.

Οι πατητές τσιμεντοκονίες που υπάρχουν στην αγορά αυτή την στιγμή είναι είτε ενός είτε δύο συστατικών και χαρακτηρίζονται γενικά από υψηλή αντοχή σε τριβές και ρηγματώσεις. Επίσης επειδή πολλοί διερωτώνται, στην τελική της μορφή μια πατητή τσιμεντοκονία είναι υδαταπωθητική και αδιάβροχη. Πάντα για την υλοποίηση μιας άρτιας κατασκευής τσιμεντοκονιάματος απαιτείται κατάλληλη προετοιμασία του υποστρώματος και γνώση σε βάθος των υλικών και των ιδιοτήτων αυτών. Για αυτό το λόγω πατητές τσιμεντοκονίες, αν και υποστηρίζουν πως κάνουν πολλοί, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να δώσουν ένα αποτέλεσμα που θα κρατήσει στο χρόνο! Και για αυτό δεν φταίει το υλικό κατ' αποκλειστικότητα (όχι πως δεν υπάρχουν χαμηλής ποιότητας πατητές στην αγορά). Αλλά ακόμα και υψηλής αντοχής υλικά αστοχούν από εφαρμογές ημιμαθών μαστόρων. Εκτός από τον διαχωρισμό τους σε πατητές τσιμεντοκονίες δύο και ενός συστατικού, οι πατητές διαχωρίζονται και από την κοκκομετρία τους και το επιθυμητό τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν τσιμεντοκονίες χοντρόκοκκες και ψιλόκοκκες που μπορούν να δώσουν "επιθετικά" νερά και διχρωμίες μέχρι του να φτάσουν στην λογική της πατίνας ή του stucchi (εξαιρετικά λεπτές και λείες στρώσεις). Η προσέγγιση της K-constructions είναι πως, οι τελείως λείες επιφάνειες πατητής τσιμεντοκονίας που υπάρχουν στην αγορά δεν αποτελούν στην πράξη πατητή αλλά τεχνοτροπίες ελαιοχρωματιστών (με παρετίνες και κόλλες). Η πατητή πρέπει να έχει τα νερά της, πρέπει να έχει τις ατέλειες της, πρέπει να έχει τις πατίνες της αλλά όχι να είναι κάτι λείο που το κάνεις με ένα πινέλο!

Οι εμφανείς πατητές τσιμεντοκονίες μπορούν να εφαρμοστούν τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά σε οποιονδήποτε χώρο. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ειδικές κατασκευές (όπως στην επένδυση κτιστών επίπλων, κρεβατιών, τζακιών), σε χώρους μπάνιων (ντουζιέρες, νιπτήρες, λουτήρες, μπανιέρες κα) όπου έχουμε αυξημένη παρουσία υγρασίας, σε σκάλες, σε ράφια, σε τοίχους, σε κουζίνες, σε πατώματα, σε οροφές, σε πισίνες και γενικά όπου μπορεί να φανταστεί ο κάθε πελάτης, αρχιτέκτονας, διακοσμητής ή τεχνίτης. Επιπλέον τα περισσότερα διακοσμητικά κονιάματα εμφανούς τσιμεντοκονίας μπορούν να εφαρμοστούν επάνω και στις πιο δύσκολες επιφάνειες (πάντα με την κατάλληλη προετοιμασία) μιας και είναι υλικά με πολύ υψηλά επίπεδα πρόσφυσης. Έτσι τα υποστρώματα στα οποία μπορούμε να εφαρμόσουμε το διακοσμητικό μας υλικό είναι τα περισσότερα τσιμεντοκονιάματα, το σκυρόδεμα, τα μάρμαρα, τα πλακάκια, οι γυψοσανίδες, οι υαλοσανίδες, οι τσιμεντοσανίδες, οι σοβάδες, τα μωσαϊκά, τα κόντρα πλακέ θαλάσσης και άλλα υλικά που συνήθως χρησιμοποιούνται για υποστρώματα. Η χρωματική παλέτα την οποία μπορεί κανείς να δώσει στην πατητή τσιμεντοκονία είναι μεγάλη και πέραν των βασικών αποχρώσεων που προκύπτουν, έτοιμες από τους παραγωγούς της πρώτης ύλης, μπορεί ο πελάτης να λάβει ως τελικό αποτέλεσμα ότι μπορεί να φανταστεί και επιθυμεί από τον τεχνίτη.

Η συντήρηση μιας επιφάνειας επενδεδυμένης με πατητή τσιμεντοκονία είναι δεδομένη αλλά ο χρόνος όπου πρέπει να γίνει μια τέτοια παρέμβάση ποικίλει και εξαρτάται από τη χρήση, τις κλιματολογικές καταπονήσεις, την παρουσία υγρασίας κα. Με τον όρο συντήρηση αναφερόμαστε σε μια ανανέωση των βερνικιών και της αδιαβροχοποίησης της επιφάνειας με επιπλέον στρώσεις.

Εν κατακλείδι αποτελεί ένα υλικό με το οποίο μπορείτε να προσδώσετε στους χώρους σας υψηλή και διαχρονική αισθητική, μοναδικότητα και διαφορετικότητα, με μια τεχνική και μια υφή που έχει τις ρίζες της στο τόπο μας και στην ευρύτερη ζώνη της μεσογείου. Δώστε στο, νέο ή ανακαινιζόμενο, σπίτι, διαμέρισμα ή επιχείρηση σας, μια "καλλιτεχνική" πινελία κάνοντας χρήση ενός τόσο ξεχωριστού υλικού.

συνέχεια από Μέρος Β' 

Θερμομόνωση

Για να θερμομονώσουμε μια επιφάνεια ταράτσας πρέπει να γίνει εφαρμογή κάποιου υλικού το οποίο θα προσδώσει θερμική αντίσταση στην επιφάνειά μας. Θερμική αντίσταση η οποία χαρακτηρίζεται από τον συντελεστή λ. Ο συντελεστής λ, χαρακτηρίζει (διατυπώνοντας το, όσο το δυνατόν πιο απλοϊκά) το πόσο εύκολα ή δύσκολα η θερμότητα  διαπερνά ένα ομοιογενές υλικό. Όσο μικρότερος είναι αυτός ο συντελεστής (ως αριθμός) τόσο καλύτερη (μεγαλύτερη) η απόδοση του. Μια άλλη παράμετρος η οποία θα μας δώσει την τελική θερμική απόδοση της εφαρμογής μας είναι το πάχος του υλικού το οποίο θα χρησιμοποιήσουμε για την μόνωση της ταράτσας. Μεγαλύτερη διατομή όπως είναι κατανοητό συνεπάγεται και καλύτερη απόδοση της θερμομόνωσης μας. Έτσι τώρα μπορούμε να δούμε κάποια από τα υλικά με τα οποία μπορούμε πραγματικά να πετύχουμε θερμομόνωση.

A) To πιο διαδεδομένο υλικό στη χώρα μας είναι η  πολυστερίνη. Πολυστερίνη η οποία έχει δύο κατηγορίες, την εξηλασμένη πολυστερίνη (XPS) και τη διογκωμένη πολυστερίνη (EPS). Προς αποφυγή παρεξηγήσεων αναφερόμαστε σε προϊόντα ίδιου υλικού παραγωγής με διαφορετική διαδικασία εξαγωγής του τελικού προϊόντος. Η εξηλασμένη πολυστερίνη είναι χυτή πολυστερίνη σε καλούπι (κλειστή κυψελωτή δομή) και η διογκωμένη πολυστερίνη προκύπτει από σημειακή επαφή (κολλούν με ατμό) κόκκων - σφαιριδίων πολυστερίνης (ανοικτή κυψελωτή δομή). Το κάθε υλικό έχει τα πλεονεκτήματα του και τα μειονεκτήματα του. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε κάποια από αυτά. Η εξηλασμένη πολυστερίνη είναι ένα πολύ πιο σκληρό υλικό (με το όφελος που συνεπάγεται για την συνεκτικότητα μιας οριζόντιας επιφάνειας), όπου λόγω της κλειστής δομής δεν προσβάλλεται από μύκητες και βακτήρια, παρουσιάζει σχεδόν μηδενική απορροφητικότητα σε υγρασία, επιτυγχάνει οριακά καλύτερες τιμές λ, με χαμηλότερο συντελεστή διαπνοής και μικρότερη ευκαμψία σε σχέση με τη διογκωμένη πολυστερίνη. Από την άλλη η διογκωμένη είναι οικονομικότερη στην κτίση της, με υψηλό δείκτη διαπνοής, με μεγαλύτερη ευκαμψία και απορρόφηση σε κρουστικά σοκ αλλά και κίνδυνο στη προσβολή από υγρασία και αλλοίωση της απόδοσης της.

Στις μέρες μας οι διατομές των πολυστερινών είναι από 3 εκατοστά μέχρι 10 εκατοστά και ο συντελεστής λ κυμαίνεται από 0,030W/mK έως 0,038W/mK.

Η πολυστερίνη εγκλωβίζεται εύκολα με κάποιο τσιμεντοκονίαμα ή μπορεί να μένει και εκτεθειμένη αν την απομονώσεις από την άμεση επαφή με την uv ακτινοβολία. Ακόμα και μέσα σε νερό να μείνει (κυρίως η εξηλασμένη πολυστερίνη) θα απολέσει μικρή ποσόστωση της θερμικής της απόδοσης στο πέρασμα του χρόνου.

B) H πολυουρεθάνη. Ένα υλικό (κλειστής δομής, με καταλύτες και προωθητικό μέσο) πολύ υψηλής θερμικής απόδοσης όταν η ποιότητα και η πυκνότητα της πρώτης ύλης και των παρελκόμενων είναι επίσης υψηλή. Όταν μιλάμε για μεγάλη απόδοση αναφερόμαστε στο ότι στο παρελθόν άγγιζε κατά περίπτωση τιμές λ=0,020W/mK. Όμως μετά από κάποιες απαγορεύσεις στο προωθητικό μέσο το οποίο χρησιμοποιείται για την εφαρμογή της (από FCKW σε υδρογονάνθρακες) συνεχίζει να υπερτερεί σε απόδοση από τα άλλα θερμομονωτικά υλικά στις μονώσεις ταρατσών αλλά χωρίς να αγγίζει την τάξη του 0,020W/mK. Επίσης η πολυουρεθάνη λόγω της κλειστής της δομής είναι ένα σχεδόν αδιάβροχο υλικό. Κατά την καύση της παράγει σε μικρές ποσότητες και κάποια τοξικά αέρια. Το μεγάλο πρόβλημα της πολυουρεθάνης είναι η επαφή με την ηλιακή ακτινοβολία και το οξυγόνο. Σε τέτοιες περιπτώσεις το υλικό αδυνατίζει, χάνει το μεγαλύτερο μέρος της απόδοσης του και θρυμματίζεται. Έτσι πρέπει να εγκλωβιστεί καθολικά, χωρίς απώλειες από κάποια ενιαία μεμβράνη ή κονίαμα. Οπότε σε μια χώρα με έντονες κλιματολογικές μεταβολές από μέρα σε μέρα ή ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα ο εγκλωβισμός της αποτελεί μια σπαζοκεφαλιά και συνήθως δεν είναι εφικτός.

Γ) Η χρήση πετροβάμβακα για την μόνωση ταρατσών και δωμάτων είναι η λιγότερο διαδεδομένη μέθοδος (και γενικότερα όλων των υλικών αυτής της μορφής και φύσης). Ο πετροβάμβακας είναι μια ινώδης μορφή που προέρχεται από ένα μίγμα ορυκτογενών πετρωμάτων της φύσης. Χαρακτηρίζεται από καλή θερμική αγωγιμότητα με τιμές κοντά στο 0,040W/mK και εξαιρετικά μεγάλη αντοχή στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες (και στην πυρκαγιά). Αντιθέτως εμφανίζει πολύ μικρή αντοχή στον εφελκυσμό και έχει πολύ χαμηλό όριο θραύσης. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως του πετροβάμβακα είναι όταν αυτός προσβηθεί από υγρασία. Τότε θα απωλέσει το μεγαλύτερο μέρος από την θερμική του απόδοση. Έτσι ο εγκλωβισμός του πρέπει και σε αυτή την περίπτωση να είναι καθολικός είτε με κάποια τσιμεντοκονία είτε με κάποια μεμβράνη. 

Ρήσεις

Ανάλογα της επιφάνειας και των αναγκών του κτιρίου ή της μεθόδου η οποία και ακολουθείτε μπορούν να επιτευχθούν ρήσεις με κάποιο κονίαμα. Τα περισσότερα κονιάματα ρήσεων δεν δύναται να μείνουν εκτεθημένα στις κλιματολογικές μεταβολές και καταπονήσεις (μοναδική εξαίρεση αποτελεί το γαρμπιλομπετό και βιομηχανικό δάπεδο το οποίο όμως κατατάσουμε στις εφαρμογές βατότητας). Τα πιο γνωστά κονιάματα ρήσεων είναι τα ακόλουθα:

Α) Ελαφρομπετό - αφρομπετό. Αποτελεί το λιγότερο δυνατό (από άποψη μηχανικών αντοχών) κονίαμα και προτιμάτε σε περιπτώσεις όπου επιθυμούμε μικρότερο βάρος ή σε περιπτώσεις όπου θα ακολουθήσει εφαρμογή ασφαλτικών για τη στεγάνωση. Η K-constructions θέλοντας σε εφαρμογές που είναι αναγκαία η χρήση του να αντιπαρέλθει αυτή την αδυναμία οπλίζει με ίνες πολυπροπυλενίου το κονίαμα, με σωστή αναλογία ακρυλικής ρητίνης (latex) και "θυσιάζει" ένα μικρό μέρος από το όφελος βάρους ανεβάζοντας την αναλογία τσιμέντου ανά κυβικό μέτρο. Φυσικά πολύ σημαντικό ρόλο στο συγκεκριμένο κονίαμα διαδραματίζει και το αφρογόνο που χρησιμοποιείται.

Β) Περλομπετό. Μια ενδιάμεση κατάσταση μηχανικών αντοχών από ένα κονίαμα από περλίτη, τσιμέντο, πρόσμικτα και άμμο νταμαριού. Αποτελεί επίσης ένα σχετικά ελαφρύ κονίαμα για την επίτευξη ρήσεων. Πολύ συχνά ημιμαθείς εργολάβοι παραπληροφορούν (χωρίς να λένε όλη την αλήθεια) πως με το εν λόγω κονίαμα επιτυγχάνεται θερμομόνωση. Ένα υλικό πλήρωσης όπου η K-constructions δεν συνιστά και δεν δουλεύει σε εξωτερικές επιφάνειες λόγω του ότι συχνά μπορεί να διογκώσει με το πέρασμα των χρόνων.

Γ) Τσιμεντοκονίαμα. Το πλέον διαδεδομένο υλικό πλήρωσης ταρατσών για τη δημιουργία ρήσεων με οποιοδήποτε υλικό και αν υπάρχει ως υπόστρωμα ή πρόκειτε να επακολουθήσει. Αποτελείται από άμμο μπετού, άμμο ποταμού ή θαλάσσης, τσιμέντο, πρόσμικτα και κατά περίπτωση με πλέγμα τσιμεντοκονιαμάτων. Αποτελεί ένα κονίαμα υψηλών μηχανικών αντοχών και είναι κατάλληλο σε κάθε περίπτωση.

Δ) Γαρμιλομπετό. Το γαρμπιλομπετό ήταν ένα ευρέως διαδεδομένο υλικό για την πλήρωση ταρατσών κυρίως σε νεόδμητα κτίρια και βασικά προηγούμενες δεκαετίες όπου στη τεχνολογία των υλικών δεν υπήρχαν τα πρόσμικτα. Είναι κατάλληλο υπόστρωμα για όλα τα υλικά και είναι ένα υλικό που μπορεί να μείνει εκτεθημένο στον καιρό.

συνέχεια στο... Μέρος Δ'